Nicaragua, Granada. Isla de Ometepe, San Juan del Sur, Estelli

Terwijl in Nederland de schijnt en jullie genieten van het warme weer, ploeter ik door de modder. Het regenseizoen is definitely gestart, en komt gedurende de dag met bakken uit de hemel. Het is alweer een poos geleden dat ik geschreven heb. De tijd gaat ongelofelijk snel, het lijkt een lange tijd geleden dat ik de ´veilige haven´ Antigua verlaten heb.

In tussentijd heb ik een tussenstop gemaakt in de hoofdstad van Nicaragua, Managua. Hier heb ik gelukkig maar één nacht overnacht om verder te trekken naar Granada. Granada is een oude stad, met een prettige sfeer en het voelt veilig om er rond te wandelen. Het nadeel is dat ik daar ziek werd en dit heeft een wat lange nasleep gehad tot in San Juan del Sur. Vanaf Granada ben ik vertrokken naar Isla de Ometepe. Een ruig eiland, bestaande uit twee vulkanen omgeven door het meer van Nicaragua. In deze tijd rond gereist met een Duits meisje en een Duits koppel. Vanaf Isla de Ometepe vervolgde de reis zich naar San Juan del Sur. In San Juan del Sur heb ik ongeveer een halve week echt ziek op bed gelegen. Daar lig je dan in je eentje, in een vreemd land. Tjah, en als mijn fysieke conditie slecht is, zo ook de mentale conditie. Gelukkig had ik mijn telefoon nog en kon ik af en toe naar huis bellen. En ja, ik zou zeker zodra ik beter was, de vlucht omboeken en naar huis gaan. Maar goed, toen ik beetje bij beetje wat binnen kon houden, kreeg ik de spirit terug. En ´nee´, het was zeker nog geen tijd om terug te vliegen. Ik had nog zoveel plekken niet gezien en ik was zo dichtbij. Dus zodra ik wat fatsoenlijk op de benen kon staan ben ik vertrokken naar Estelli. San Juan kwam mij de keel uit, het is een surfparadijs, maar ik heb geen één keer op de surfplank gestaan en de mensen zijn er vervelend opdringerig, door de vele toeristen die er rondstruinen.

Estelli is een verademing, het is groen, het hostel is fijn, als ik meer tijd had gehad, zou ik hier zeker een maand kunnen spenderen.Tevens omdat ze hier een huis hebben voor bejaarden gerunt door nonnen, maar het is eigenlijk te veel werk voor hun. Dit leek een perfect baantje voor mij. Maar ik vertrek halverwege juni vanuit Guatemala, dus er rest mij niet veel tijd, helaas!!

Samen met een meisje uit de US heb ik hier een bus gepakt en een dag rondgelopen in ´reserva natural cerro tisey´ opzoek naar een kunstenaar die afbeeldingen kerft in steen. Ondertussen kregen we een fikse regenbui over ons heen en liepen we rond in de middle of nowhere en konden we de plek de eerste 4uur niet vinden. Uiteindelijk aan het eind van de dag vonden de juiste plek (zie foto´s). Wat een verademing om ook mijn energie weer wat meer terug te hebben. De volgende dag ben ik samen met een jongen uit Israel naar miraflor vertrokken, een groot natuurgebied waar we hebben overnacht bij een lokale familie, zeer vriendelijke en lieve mensen. De familie verbouwt zelf groente en fruit, en ze bezitten enkele koeien om zichzelf van melk en kaas te voorzien. In de ochtend geoefend om de koe te melken, dit leven past mij wel. Te paard of te voet gaan de kinderen en de ouders naar school of andere plaatsen. Uiteindelijk heb ik er twee nachten overnacht in plaats van twee. De eerste middag, in de stromende regen het gebied verkent te paard, de volgende dag tevens te paard het hoger gelegen gebied bezocht. In de middag zijn we samen met de familie naar een katholieke kerk gegaan, het was gisteren een speciale dag voor de katholieken, dus de dienst begon 15.00uur en eindigde 20.00uur met een gezamelijke maaltijd voor ongeveer 100 personen. Om daarna 25 minuten te voet, door de modder een weg te banen omhoog naar hun huis.

Tot zover mijn avonturen in Nicaragua. Morgenochtend hoop ik de grens te kunnen oversteken naar Honduras om hier een week te besteden en dan mijn laatste weken te spenderen in Guatemala. Tot snel!!

Laatste week in Antigua

Wat gaat de tijd hier snel! Vrijdag nacht vertrek ik hier uit Antigua en dan heb ik er zowat 6 weken opzitten. Ik heb de laatste weken in de middag gewerkt op het centrum, Engelse lessen en kooklessen. En in de ochtend heb ik her en der verspreid Spaanse lessen. Het heeft even geduurd maar ik kan hier wat meer mijn draai vinden. Je kent de taal beter en de kinderen, dat scheelt een hoop. Vorige week vrijdag heb ik hier zelfs koninginnedag gevierd, in een kroegje ergens in Antigua. Tja, overal waar je komt, kom je wel Nederlanders tegen! Kennnelijk een volk dat overal zijn vleugels uit slaat.

Afgelopen week liep ik rond in Antigua. En dan bedenk ik me, wat bijzonder het is om hier te zijn!! In een ander land, een andere cultuur, mogen meekijken in het gastgezin. Wat is de wereld dan zo klein en tegelijkertijd zo groot. Met een schitterende natuur en vriendelijke mensen! En ik ben gewoon hier, en mag en kan er enorm van genieten!

Met het gastgezin heb ik het erg getroffen. Afgelopen dinsdag ben ik samen met de hele familie achterin de pickup naar een zwembad in de buurt geweest. De luch werd meegenomen en in het zwembad genuttigd. Leuk om juist deze dingen samen te doen. Maandag was Nele vertrokken, dus ik dacht bij mijzelf, dat wordt nog moeilijk. Maar de moeder van het gezin nam mij meteen 's avonds mee naar de hele familie. De huizen van haar zussen en ouders staan naast elkaar, dus hopten we van het ene naar het andere huis. Dit zie je hier veel, de meesten families wonen dicht bij elkaar, of delen een huis samen. De mensen hier zijn erg vriendelijk, groeten altijd, maken een praatje met je, een zeer sociaal gebeuren hier!

Helaas dames, de salsalessen zijn voor mij een ware ramp. Ik kan en de stappen niet volgen en mijn partner evenmin. Het zal nog wennen zijn in Nederland, hier zijn de mannen wat meer ondernemend, en durven de dames daadwerkelijk om een dans te vragen. Waar ze in Nederland enkel van een afstandje staan toe te kijken en mogelijk hun mond durven open te trekken als je op het punt staat te vertrekken. Daar tegenover staat dat ik ze hier wat te opdringer vindt en te dichtbij mij dansen.

Nog even en dan ga ik naar Nicaragua. In Managua kom ik aan zaterdagmiddag aan, maar ik zal deze stad zo snel mogelijk verlaten om een veiligere haven op te zoeken aan de kust. Tot zover! Bedankt voor jullie lieve berichtjes!

xx

El Salvador, playa el Tunco

Gisteravond ben ik teruggekomen uit El Salvador, playa el Tunco. Het was heerlijk, leuk ook met de meiden! Zwarte stranden, dat wel. Enorm warm, erg drukkend. El Tunco is een surfspot, samen met Anouk heb ik geprobeerd te surfen. Gisterochtend 7uur heb ik nog even gesurft, na 3a4 uur slaap :). Terwijl ik op mijn surfbordje lag zag ik een rog uit de zee springen, super. Goed ingesmeerd, maar mijn benen zijn alsnog goed verbrand. Uiteindelijk nog een gratis surfles gekregen, aangezien een jongen mij vriendelijk een golf in duwde, maar goed ik lag te ver voorop de plank, dus heerlijk meegesleurd met de golven en naar water happend kwam ik boven.

We zaten in een super hostel el Sombre; hangmatten buiten en een vriendelijke eigenaar! En als je wilt dan kan je met een ieder in bed belanden, dat gebeurt hier veel. Maar ik moet meegeven dat de mensen hier goed kunnen dansen! Door dit uitstapje heb ik enorm veel zin gekregen om rond te reizen. De taal is echter nog een barriere, dus goed oefenen! Ik zit te overwegen om naar Mexico te gaan en eigenlijk wil ik graag nog ergens een weekjesurfen, maar even kijken hoe of wat!

Nu ben ik terug in Guatemala, Antigua. De Semana Santa is in volle gang, er hangt een fijne sfeer hier en de mensen zijn alfombras aan het leggen in mooie felle kleuren. Morgen nacht 4uur begint een grote processie, waar we als het goed is gaan kijken!

Het is hier een wonderlijke wereld, auto´s vol geladen met mensen, een heel gezin in de achterbak. Overal marktjes en mensen die spullen verkopen op straat. En met drie blonde vrouwen zijn we een ware attractie, muy bonita!

De foto´s volgens waarschijnlijk morgen, een beeld zegt meer dan duizend woorden!

Aankomst Guatemala

Na vlucht via Houston, kwam ik maandagavond 21.00 uur aan Guatemala-city (+ 8 in NL). Mannen die je bespringen voor een taxi ritje. Geen idee wie mij zou komen ophalen, dus ik dacht dat iemand mijn naam noemde, half engels-spaans, spanglish! Dus ik mee in een oude bus, kwam ik aan in een hostel, 2 min van het vliegveld. Tessa kon ik niet bereiken, dus ik dacht dan in de ochtend richting Antigua, de chauffeur wilde mij wel brengen, handig

Wink
, toch nog een voordeel om een gringo te zijn. Uiteindelijk belde Tessa mij, dus terug naar het vliegveld en richting mijn gastgezin in San Gaspar, 24.00uur kwam ik daar uiteindelijk aan.

De eerste week zit erop, bij een gastgezin San Gaspar, een dorpje dichtbij in Antigua. In de ochtend heb ik prive les spaans en daarna meegekeken in het project. Ik zit samen met een Nederlands en Belgisch meisje in hetgastgezin. Zij spreken beide goed Spaans dus dat is handig en het is gezellig in huis. Morgen ga ik samen met hun richting El Savador tot woensdag, aan het strand liggen en misschien beetje surfen. In Antigua zijn er de hele week processies ivm Semana Santa, dus wij vluchten even voor de drukte om vrijdag hier enkele processies bij te wonen. Binnenkort zal ik wat meer foto´s maken en die op de weblog plaatsen.

Hasta luego!!

In nederland

Het is bijna zover, de afreis naar Midden-Amerika! Uiteindelijk heb iktoch besloten om een reisblog bij te houden. Om degenen die geen facebook hebben, vanwege een gepasseerde leeftijdsgrens of privacy etc., tegemoet te komen. Misschien voor mijzelf en anderen wel zo gemakkelijk. ;)

Voor degenen die zich afvragen 'waarom ga je in, vredesnaam?'. Wat ik mijzelf ook wel herhaaldelijk in mijn hoofd heb afgevraagd. Ik kan het je helaas niet vertellen, maar het moet om de één of andere manier gewoon. Wetende dat het thuisfront het ,ondanks de situatie, mijn keuze accepteert is een grote zegen!

De organisatie waar ik ga werken is: TESS unlimited te vinden op: www.tessunlimited.nl

project educativo & lago atitlan

Vorige week heb ik voor het eerst zelfstandig lesgegeven aan de kinderen hier. Er zijn vier verschillende groepen, leeftijd van 4 tot 12 jaar. De kinderen hebben een korte spanningsboog, de kleintjes kunnen een beetje engels (groep D) Groep A, kan al redelijk wat, alleen het formuleren van zinnen vinden ze erg lastig. Het nadeel is dat mijn spaans nog minimaal is en dat uitleggen dan lastig is. Daarbij haal ik alles door elkaar: engels, spaans en nederlands.

Afgelopen week voor het eerst gekeken bij een gratis (we blijven nl) salsa les. Uiteindelijk na aandringen een dansje gewaagt. Laten we zeggen dat ik er niet zoveel van bakte, ik kan niet goed volgen, moet ik naar links draaien dan draai ik rechts. Maar goed, ik hier nu toch, dus ik neem enkele salsalessen. Vorige week heb ik de eerste les gehad, haha ik vind het toch maar wennen zo dicht in mijn private space.

Afgelopen week ben ik stukje wezen wandelen, met mijn leraar, tijdens de Spaanse les. Het verschil tussen arm en rijk is hier enorm. Je hebt grote stukken grond met grote huizen en een rijkelijke tuin, privado, waar de mensen met het geld wonen, meestal mensen uit Amerika! De wegen richting deze compounds, zijn mooi en verlicht. En dan enkele meters verderop heb je een zand weg, voor de plaatselijke bevolking. Kinderen die niet naar school gaan, maar werken op straat of elders.

Afgelopen weekend ben ik naar Lago Atitlan geweest samen met Nele. HEt is een groot meer, omgeven door vulkanen. Het is er echt heel mooi! We hebben overnacht in een dorpje aan het meer, San Pedro. Een soort van hippie achtige omgeving. Aangezien hier het rond half 7 donker is, begint het ´stappen´, rond 8a9uur. Rond 1uur heb je hetzelfde gevoel als je in Nederland hebt rond 5a6 uur. Tijdens het reizen ontmoet ik zoveel leuke mensen, het zo makkelijk om in contact met elkaar te raken. Iedereen is open en je kan aanschuiven waar je wilt.Overdag hebben we kajak gehuurd met 3 jongens. Helaas, ik durfde mijn camera niet mee te nemen op het water. Maar the view was fantastisch.

Nu denken jullie misschien alles is leuk/feest etc. Dat gevoel dat je krijgt, doordat iedereen altijd de positieve dingen beschrijft/plaatst evenzo op facebook. Het is ook wennen hier, de taal is een ernorme barriere en ik mis soms wel familie/vrienden om wat mee te delen. En daarbij mis ik het proces thuis dat mijn moeder haar haar verliest en dat is een keuze die ik heb gemaakt. Niet dat ik spijt heb van mij keuze, maar het is gewoon lastig dat je er dan niet kan zijn of wat dan ook.

Het ga jullie goed, bedankt voor jullie berichtjes!! Con cuidado!!